Kevin Çika
Monologu I Një Të Penduari
Ditë?A ka ditë dhe për mua? Jo-jo më mirë natë. Mos trazo përsëri asgjë.Mos i trazo ujërat,
o Qiell që shkëlqen nga errësira.Boll më!Rri aty ku je!Po pse? C'bëra unë?Qielli i ka këto.Jo
mos u shfajëso!Me ato që i bëre Diellit, ai kurrë nuk do shndrisë mbi ty.C'fitove? kaq
vështirë ishte të mos bëje atë që nuk duhej bërë?Është e thjeshtë?!Po fitova!Hekurat rreth
teje fitove.Qielli dhe Dielli rrinë të bashkuar e forcë nuk ka që i ndan.Ti që fshihesh nga vetja jote, pse luajte me të?Pse u turbullove o Qiell?Pse u turbulluam?Ishit pranverë.Pse i vendose re te errëta tymi, inati, frike? Dua Diell që të qesh.Dua Diellin të jemi bashkë.Dua të
bëhem pikturë me të.Që dikush të frymëzohet me ne.Cfarë?Me ty?Askush nuk do të jetë si ty.As ti nuk do të jesh si vetja jote.Xhelozitë dhe cmenduritë grisën ditën.Këtë e deshe ti.
o Qiell që shkëlqen nga errësira.Boll më!Rri aty ku je!Po pse? C'bëra unë?Qielli i ka këto.Jo
mos u shfajëso!Me ato që i bëre Diellit, ai kurrë nuk do shndrisë mbi ty.C'fitove? kaq
vështirë ishte të mos bëje atë që nuk duhej bërë?Është e thjeshtë?!Po fitova!Hekurat rreth
teje fitove.Qielli dhe Dielli rrinë të bashkuar e forcë nuk ka që i ndan.Ti që fshihesh nga vetja jote, pse luajte me të?Pse u turbullove o Qiell?Pse u turbulluam?Ishit pranverë.Pse i vendose re te errëta tymi, inati, frike? Dua Diell që të qesh.Dua Diellin të jemi bashkë.Dua të
bëhem pikturë me të.Që dikush të frymëzohet me ne.Cfarë?Me ty?Askush nuk do të jetë si ty.As ti nuk do të jesh si vetja jote.Xhelozitë dhe cmenduritë grisën ditën.Këtë e deshe ti.
Komente 0