Zhytur në lot shkretëtirash
rrah qerpik pa pushim,
në kurrizin e deformuar të Alpeve
dolli ngre.

Me pikëllime akullnajash
kur shkrijnë nga dielli përcëllues
gotën mbush,
dehem aq shumë…

Bërtas deri në infinit
ta dëshmoj ekzistencën time.