Te cenuar njerez te tretur mes valeve te jetes!, na pergjojne pergojojne na marrin, jeten.
Zullumet e argateve qe bejne prova nder njereze bilanci nuk njeh kufi, ka hyre ne model qe i varferi te mos lejohet as te flasi nje fjale e pse di, me shume se qe thote.
Te uritur para vdekjes ne udhen, e paudhe, strehe nuk gjejme tjeter vetem veten e kemi hak.Por dhe vetja po ngurroka e thoka nuk di gje beje, jam katandisur ne kete kohe te lige, qe nuk peshoka asnje grimce vlere mirekuptimi, pak te njohin mos e zgjate!.

Se na u bene lypsaret te pasur kjo dihet, qe nxorrem nga kjo, hajdute, qe na shiten si baballar tane, qe na hane gjene qe kemi e trashegim gje se na lane.Pjekuni kushte qe na dogjet shpresen, vetem per ata qe munden te grabisin, rron i pasuri, mjere i varferi, kjo nis e shkone, por gjerat ndryshojne, jeni ju ata qe do pendoheni, per boten qe izoluat, moret nje kafshate me teper dhe cdo kend harruat.

Iluzioni po vrapone me shkas, vall bre ju qe mendoni e beni si briliante, u qortone vetja juaj ndojher, apo ndiheni te kenaqur me gjitha qe beni.

Kombet, popujt po permbysene vetem nga qellimi i keq e mjerane, i hajdutit me hajdutin, mendoj se keta qe i quaj hajdut apo kane dal ashtu, jane qe te gjithe me xhepa te shqyer, humbin veten e tyre por dhe te tjeret.Kurse hajduti i vertet pasurohet per vete dhe le trashegimi, po dine ta mbajne hajdutet e brezit te ri!.Eshte si te theme kjo beje me shume per tjeret se per vete, se ne fund moti nderrone e se kemi gje bejme, jemi vetem ata qe zbrazim kohen tone.