Diten shpikim dashuri e naten dyshime ne terr
Shqipen shpesh nuk e kuptojme kure e flasim
Se nga del nje dreq, qe fjalet ne na i merr
Nuk na mbetet tjeter, fillojme te bertasim

Yjet e varur si kandilet gjithe naten
Te ftohtin na e ngrijne si barin fije fije
Pas vetes e portes, oxhakut i veme flaken
Mendimet e liga na ndjekin bashke me hije

Koha jone paska qene shtrige e mbarsur me mallkime
Ditet vija dhimbjeje mbi shpine na kane lene
Dreqerit bejne feste ne token tende, ne token time
Ne zjarrin e cmendurise, shpresat tona kane rene

Neteve hijet makbethiane ringrihen nga varret
Qente do te lehin si makth a trishtim
Disa numurojne leket, te tjere numurojne te vraret
Nga dheu kullojne plaget e herojve ne harrim

Per Gjergj Kastriotin bejme be gjithe diten
Shpirtin e Nene Terezes e kemi lene pak menjane
Kohes se rrejshme ja kemi shume friken
Rrethuar me Brut, rrethuar me Ballabane

Mjegullen e zgjojme me frymemarrje e vese
Ngjitur shpine per shpine e nuk shihemi ne sy
Ne driten e qirut kerkojme pak shprese
Pastaj ulerasim, Ballaban o Brut une bsova shume ne ty

Politika si kolere ve kryqe ne dyer si ne kohen e vjeter
Pastaj do te dehen prane deres se Ferrit
Gjakun po na e pin e me laps e me leter
Ne kalendarin kinez jemi ne vitin e doses e te derrit