Na ndanë familja ime
se ne zbashku ishim
na ndanë edhe pse
aq të lumtur ishim.
Athua pse sna lejuan
ne të dy të jemi një,
pse mu familja ime
të ma bëjë këtë gjë.

Pse mu ahëherë
kur gjeta lumturinë e jetës
më lënduan,
më thanë se nuk të duan ty
e ske ër të qenë
dritë e syve të mi.

Ah..moj familja ime
pse dy të dashuruar i ndani
pse zemrat e tyre
pa dhimbsur i vrani.
Qfar prindër pasni qenë kështu
a këtë të mirë e doni për mu,
kur tani më zemrën ma thyet
e në shpirt më keni lëndu.

Pse smund tjem me të
pse se pranoni kur unë e du,
a smendoni se një xhami e keni rrënu.
Ah ky fat i njejtë
i dështuar n dashuri
a do tjem naj herë i qetë
e tjetojë pa lotë në sy.

Jam ky i mjerë
e i mallkuar në këtë jetë
nuk dua tjetër gjë vetëm se me vdekë.
Po kjo jetë qenka e shtrënguar
e nuk po të jepte atë që do,
po të like të vetmuar
që të jetosh me zemër të përvluar.

Më fal e dashura ime
që më duhet me të braktis
e më duhet patjetër
një jetë pa ty me nis.

Të kërkoj shumë falje
të kërkoj shumë ndjesë
pritëm shpirti im
se një ditë jeta të bën kthesë.
Të lutem mos m harro asnjëherë
se do t5 vijë dita
kur do të bëhemi zbashku
e të duhemi si përherë.