Një re fillikate shaloi malin
E shndërroi në kalë të gjelbër
Vallë, ç’lajm po më sjell
Ti, kalorës që lë pas horizontin?
Ja ku ia behu mbrëmja
Dhe yjet prushërijnë në qiell
Ndoshta këto yje janë
Shkëndijat që lë pas kalorësi i panjohur
Gjakun që i pikon nga plagët
Ia mbledhin kupat e lulëkuqeve
Ia mbledhin kupat e luleshegëve
Për ta shndërruar në rubinët e kokrrave të tyre
Kalorësi i panjohur trokon nëpër muzg
Drejt një shtëpie malli
Ndalet para një shtëpie ëndrre
Ku varet dryni i praruar i hënës
Ajmé, bulkthat e groposën në dhé
Çelësin e asaj shtëpie ku bujt errësira…