Shpirti po më digjet, lotët më mbytën
për ju po vuaj, nuk jap karrigën,
edhe pasi të vdes nuk do të harrohem
për ju do të digjem si qiri do të kullohem.

Po vuaj e po tretem për ju natë e ditë
jetën do ia fali të dashurës karrigë,
avulli nga trupi mua seç po më del
ditë e natë tambël nga ju dua të mjel.

Do të vuaj o populli im unë për ty
e për ty, o atdhe, jam duke u shkri.
do të tretem për ty e do të venitem
për ju edhe ëndërr e shoh karrigën.

O, populli im ku të kam e ku më je
për ty jam duke vuajtur, o atdhe,
po digjem e po tretem unë për ju
sa shumë po vuaj e sa shumë ju du.

Shpirti seç po më digjet mua flakë
kolltuqet ëndërr po i shoh për çdo natë,
do të digjem e do bëhem shkrumb e hi
atdheu im i dashur, sa shum’vuaj për ty.