Tujë ndrydh Mallin në rrudha t 'ballit.
Lashë një Çerdhe, me nisë tjetër.
Malli i njërës me fali, thinjat.
Njëmijë rrudha vendi tjetër.

Tash në dy Çerdhe po shtegtojmë.
Një pa nenë, e pa atdhe.
Mall e brengë me përvëlojnë.
PSE Ketë fat patëm ne?

Kur shtegtojmë ë rrugë t 'Kosovës.
Dyndet shpirti sa s´ka ma!
Sy te çjerrin e pëllëmbë te dorës
Kërkojnë lëmoshë, pa lëshua za

Kisha shpresë kur te vijë tek ty.
Do shëroja plagën e vjetër.
Po pse ti mi bane dy.
Tash me hape dhe një tjetër.

Këtu n 'dhe te huaj për tre dekada.
Kënaqem zbehtë e s'gëzojmë kurrë.
"Mjerë" i thonë fatit qe patëm"!
Ne dy çerdhet zemrën z gurë!