Ndarjen nuk e dua,
por ndarjen po kerkoj.
Afrimin mes nesh dua,
por ne fakt po te largoj.
Nuk di a ndjen per mua,
veten sdi me ca ta ngushelloj.
Me mundon fjala jote TE DUA,
por vuajtjet me ben ti harroj.
Dikush zemren ma ka thyer,
tek dashuria nuk di me a duhet tbesoj.
Por je ti ai qe besimin me ke kthyer,
je ti ai qe mbi dashurin me bere tbesoj.
Neteve pa gjum te henes se plot,
bisedat deri ne oret e vona.
Mundohem ti harroj por si harroj dot,
ndjenjat qe shprehnin fjalet tona.
E ndersa 1 dit do tkujtohem per ty,
do sjell nder mend ket largim.
Do kujtoj mengjeset qe kalonim te dy,
ndjenjat e forta kur te thoja TE DUA LEPURUSHI IM.