Vitet po kalojn e un prap te dua,
dashuria qe kam per ty kurr nuk u shua.
Tani rri vetem ne nje dhom dhe fshij lotet qe rrjedhin si lum dhe ndonese si e cmendur te dua aq shum kam shpres se nje dit do te vish e do te me gezosh dhe ne perqafimi tend si e cmendur do te qesh e ndoshta prej gezimit do te vajtoj.
Po un pres kot kur e di se ti nuk do te kthehesh dot.
Ti me lendove per nje aventur te thjesht ti me braktise dhe me le te pres nje te ardhme te shkret,
ndoshta edhe ti tani si un po vajton,
ndoshta tani gabimin po e pranon,
ndoshta kur te marresh vesh se zoti jeten ma ka marr do te vish dit e nat mbi varrin tim te qash.
Ndoshta cdo nat do te me kerkosh pa pushim,
ndoshta ne rrug si i cmendur do te bertitesh ''TE DUA''shpirti im.
Ndoshta do te martohesh dhe baba i mire do te behesh por edi qe mua gjithmon do te me kujtosh,
ndoshta do ti lutesh zotit qe e dhe ty jeten ta merr dhe te vish te un te hidhesh ne perqafimin tim te zjarrt ket tregim te dashuris per ty e kam keshtu te gjitha cka i kam perjetu ter keto vite me ty i kam shkru.
Edhe pse sjemi bashk deri sa te vdes do te dashuroj po fati jon qenka i till qe dashuria jon te mbetet vetem nje deshire...