Arsyeja që unë jetoj je ti. Arsyeja që unë vuaj je ti. "Kujdes në dashuri"..këtë fjalë shpesh e thoje ti. Nuk jam në gjendje që të përulem e as të shkruaj për dashurinë time të madhe por vuajtja... dhe vuajtja u bë forcë fizike, e jo kurrë forcë shpirtërore. Ti je ende shpresa e jetës time.. e më shumë se qdo gjë tjetër të dëshiroj në këtë botë. Kujtimet e mira tani më mundojnë... e më mundojnë pa ty.
Sa do te isha e lumtur sikur te perqafoja gjithehere...te te them Te Dua...ta dhurova dashurine...do te beja gjdo gje qe te bej te lumtur...Ti je kujtesa e veqantë e jetës dhe zemrës time dhe shpresoj e do të luftoj... që të jesh gjithmonë.
Në fillim, atëherë kur fillova të njoh aftësit e tua.. kërkoja forcë që të them se te dashuroj me shpirtë por kisha frike mos te humbja te terin..mora guxim ne fund dhe ehhh...mu duk se isha me e lumtura ne botë...Por më në fund duhet të pajtohem me realitetin...qe s`mund te behesh i imi...edhe pse te kam afer me zemer e me trup largeee...
Të pres me mall...do te ruaj ne Zemren time si te mshehur