Kur proza jote takoi poezinë time
Në rrugët e kumbullës atë ditë,

Emrat e natyrës himnin kënduan,
Bashkë me përemrat vallëzuan.

Kur agimi yt u takua me muzgun tim
Dyer e dritaret u bën copë e thërrimë.

Ligjërata jote dhe rima ime,
Barin mbushën me shkëlqime.

Ora e ndali tik-tak- un e saj,
Yjet në qiell u ndezen zjarr.

Lotët e ngazëllimit u përzien,
Duart tona u shtërnguan
Simfonia e dashurisë
Mijëra llampa ndriçuan
Bashkë në qiellin e lumturisë.

Ju e shpalosët qilimin,
Me fjalët e përjtësisë,
Pluhuri i prozës suaj
Shpërndau aromën e lumturisë.

Orët të gjitha ndaluan,
Frazat hidhnin valle,
Vargjet gurgulluan,
Ndërtuan ne qiell kulla
Nga lule pambarim..

Një mëngjes i ri lindi
Një qytezë e re lulëzoi,
Horizonti gumëzhoi.

Kur proza jote
Takoi poemën time