…dritarja e vogël me grilla të zi
Në mes shtrati i bardhë frikësues
Shtrirë i lodhur është ai
I thojnë mendja e arratisur.

Ndjenjat e rënduar sheh dritë
Ditë apo dielli është
Loti si arma e fundit e dijes
Noton poshtë faqes në buzë.

Hapet dera ndihen aromën e ajrit
Derdhet si ushqim në gërmazin e tij
Është nxehtë pëlqen këtë shije
Kapakët mbyllen tradhtojnë sërish.

Dora luan tenton të lëviz
Ndëgjohet britma jashtë kontroll
Hap sytë i lodhur mjegulla e mbulon
Thumbimi qetëson vullneti dorëzohet.

Udhëton dritëza edhe një ditë
Dera e rëndë nuk ndëgjohet më
Hapat humben në pafundësi
Mbërthen ndjenja e qetësisë.