Mbrëmë vonë
Tek vendi i quajtur Arasta
Rruga që lidh Lidhjen
Bulevardin dhe Sheshin
Të prita gjer në mëngjes.

Ishte mjegull e dendur
Errësirë e jashtëzakonshme
Kërkoja figurën tënde
Të veçant në atë zbrazëtirë.

Papritmas më doli para syve
Një mezoburrë kërkoi cigare
I dehur bërë qull
Gjurmë alkohol bezdiste.

Mjegulla mbuloi sipërfaqen e tërë
Natën vonë
Vetëm unë në rrugë që prisja
Dhe qentë endacak më bënin shoqëri.

Ula kokën i egërsuar
Disfatë e plotë dhe dështim
I lagur nga mjegulla
Këmbët më zvarritën në kafe bar.

Tymi dhe whisky me akull
Moralin tim të mposhtur
Karakterin e dërmuar
Inkurajuan.

Dola në rrugë përsëri
Mjegulla mu duk si ajri i bjeshkës
Vazhdova deri te këndi
Tëra ishte si shkumë në deti.

Aty afër punonte
Bukëpjeksi në moshë
Më ftoi brenda ky zotëri
Në simit të nxehtë të mëngjesit.

U largova i grisur
Në shtëpinë time të nxehtë
Zbrazët dhe pa shpirt
U futa në gjumë ditor.