Mbi çati një hije ra,

u përhumb si flutur shiu.

Një cicërimë mbeti pa krahë
në telin bosh pas një stuhie.

Mjegulla ngjan me një shall gruaje

që harroi rrugët e kthimit.

Gjysmë zëra dërgojnë lajme

zë-përhimtët e rizgjimit.

Mbi liqenin pa breg, një yll
ë
një pikë,dritë të praruar.

Unë rri, s’kam ç’të them
—
mjegulla shkrin në rrathët zgjuar!