Mora skafin e u nisa
Neper detin plot stuhi,
Dhe as vete une nuk e dija,
Se isha bere dallge e tij!

Sa nete une jashte kalova
Ne te ftohte e ne furtune,
Po kurre nuk u dorezova,
Prane kisha zonjen Pune!

Djale i vetem une isha,
Kisha lene larg nje nene,
Permbi zemer une e kisha,
Kur qe nate e kur qe hene!

Me kujtohet si tani o Mage,
Kur te thashe se do te ikja,
Lotet e tu me sheruan plaget,
Tani e di se cfare eshte dhimbja!