Kërkujt zemrën jo mos ia hap
Kur nuk e di në zemër tjetri ç’ka
Vjen një ditë gjërat kthejnë prap
Zemra jote kthen e të ha

Se ka njerëz që kështu rrojnë
Duke shkelur e përçmuar
Duan të tjerët t’i rrëzojnë
Vetën duke e lartësuar

Se të tillët kështu ushqejnë
Egon e tyre të sëmurë
Ata që pranë u qëndrojnë
I shohin dele, e besnik kurrë