Poeti
E mban nje bot me vete
E shpirt artin e kulluar
Me duart e zemres duke shkruar

Poeti
I ka dy bot me cudira
Njeren kur bie erresira
N'tjetren drite i bene deshira

Poeti
Sa here vuan
Dhimbjen ne shpirt kur e ruan
Si ilac e ndjen ne leter kur e shkruan

Poeti
E ka jeten si dallget e detit
Driten e fal e pranon erresiren
Per ti pa te tjeret me mire

Poeti
Eshte burim i pa shterrur
Frymezohet ne buzeqeshje e ne lote
Me laps e leter pasuron qdo gje ne bote