Avni Azizi
Kujtimi
Vjen nga mali me gjelbërim mbuluar
Nga përtej largësitë e një malli vjen
Lumenj këneta e shkumë midis gurësh
Nga oqean i ndjenjës e sfond i fjalës
Si një vashë e ndrojtur fytyrë skuqur
Me një trëndafil na pret në heshtje
Si qetësi e brishtë pas shtrëngatës
Erë e lehtë fërfëllon gjethet e pemës
Si dinak që është me qirinj lundron
Dhe zbret diku në jehonat e fund detit
Na merr në shenj diku në një pritë
Na shpie në galaktikat përtej planetit
Nga përtej largësitë e një malli vjen
Lumenj këneta e shkumë midis gurësh
Nga oqean i ndjenjës e sfond i fjalës
Si një vashë e ndrojtur fytyrë skuqur
Me një trëndafil na pret në heshtje
Si qetësi e brishtë pas shtrëngatës
Erë e lehtë fërfëllon gjethet e pemës
Si dinak që është me qirinj lundron
Dhe zbret diku në jehonat e fund detit
Na merr në shenj diku në një pritë
Na shpie në galaktikat përtej planetit
Komente 0