Avni Azizi
Urim
Uroj me shpirt dhe nga shpirti uroj
Të keni dikë ku mund të ndani çdo gjë...
Si kujtimet e mira në kohët e këqija
E gëzimet e vogla të jenë të përditshme
Si faqja e thyer e një libri
Ku pa thyeshëm në kujtesë është palosur
Uroj...qoftë edhe vetëm një herë në jetë
Të keni takuar diçka pafundësisht të rrallë
Të bukur si dielli i dëlirë i një mëngjesi
Si melankolia e një kopshti në dimër
Apo si një karamele në dorën e vockël
Të një fëmije dhe gëzimi në sytë e tij...
Uroj që në pafundësinë e magjepsur
Të një besimi - të shkëlqej guri i çmuar
Dhe galaktikave të dendura
Të mjegullohen gjitha çmimet e poshtërimit
Dhe fjala plot shend e verë të ketë fuqinë
Për të krijuar gjunjët e dinjitetit
Zemrat të bymehen nga dashuria e vlera
Ku me një dhuratë të përsosur në duar
Të ndjehet era e dheut rrënjës e lules
Lumturia e harrimit të së keqes
Shkreptima e një fillimi të ri
Si ndritja pas një rrebeshi i një qielli gri
Të keni dikë ku mund të ndani çdo gjë...
Si kujtimet e mira në kohët e këqija
E gëzimet e vogla të jenë të përditshme
Si faqja e thyer e një libri
Ku pa thyeshëm në kujtesë është palosur
Uroj...qoftë edhe vetëm një herë në jetë
Të keni takuar diçka pafundësisht të rrallë
Të bukur si dielli i dëlirë i një mëngjesi
Si melankolia e një kopshti në dimër
Apo si një karamele në dorën e vockël
Të një fëmije dhe gëzimi në sytë e tij...
Uroj që në pafundësinë e magjepsur
Të një besimi - të shkëlqej guri i çmuar
Dhe galaktikave të dendura
Të mjegullohen gjitha çmimet e poshtërimit
Dhe fjala plot shend e verë të ketë fuqinë
Për të krijuar gjunjët e dinjitetit
Zemrat të bymehen nga dashuria e vlera
Ku me një dhuratë të përsosur në duar
Të ndjehet era e dheut rrënjës e lules
Lumturia e harrimit të së keqes
Shkreptima e një fillimi të ri
Si ndritja pas një rrebeshi i një qielli gri
Komente 0