Ty që të pengon buzqeshja ime
E ardhmja tu bëft therrime!
Ty që të bezdisin hapat e mi
Mes nesh perherë past një kufi!

Ty që fjala ime të dhemb
Je nga ata që hija jote të tremb
Ty që syri im të duket shpatë
Ecësh zvarrë mbi tokën e thatë!

Ty që lapsi im ta vret mendjen
Rreqebullat ta shqefshin zemren!
Ty që loti im të knaq
Edhe dita tu bëft natë!

Ti korrësh atë që mbjellë!
Varri tu bëft ferrë!
Ty që zëri im ta zbeh zellin
Reja e zezë ta nxaftë diellin!