1.
Bota fillon
e derdhet nga urrejtja
në një pus të fëlliqur ndjenjash,

nga të gjitha kontinentet
fillon të derdhet
aty ku nuk ka qenie
e njerëz të përkryer.

2.
Po e them
se urrejtja i ka përfshirë
të gjithë ata
që ngjajnë të quhen njerëz

e njeriu
ka ikur si hije,

por çka di bota
për ndërrimet e mëdha
të shenjave,

tani
bishat janë çmendur
e kafshojnë njerëzoren
deri në thellësi!

3.
I padukshëm njeriu
largë qëndron

e befasohet
nga sjellja banale
të atij që ecë
me emrin e tij në ballë,

shokohet
e pyet trishtueshëm
a jam unë ai
që nuk ka turp,

as ndjenja të vërteta
nuk ka

sepse
paska ndërruar
edhe drejtimin

e nuk e di kush është!

4.
Urrejtja nuk është vlerë
po kulmi
i kësaj shembjeje

e mëria
e thanë kuadrin,

shndërrohet në një formë tjetër
me etjen e të hollave,

i ka verbuar sytë
sa as djalin e vet nuk e dallon
e pasardhësit e tij…

Qëndron mbi këtë grumbull plehu
duke ia numëruar katet

dhe druan
se mos e rrëzojnë
nga ky pirg!

5.
Në tregun e padefinimeve
mund të gjëjnë
të gjitha
çka nuk lejoheshin,

drogën
mund ta përdorin legalisht
me pije
ushqim
e injekcione,

plehu i të hedhurave
është qendër
e këmbimeve të vlershme,

kush mund t`i njohë
prindërit e vet?!…

6.
I sheh
kur krimben
nga Lindja e Perëndimi
nga Jugu e Veriu
deri në maje të pirgut,

shkundur janë kaherë
nga çështja e nderit,

njeriu ka vdekur
thonë
kur e kanë kapluar sëmundjet,

kanceri nuk është epidemi
por sëmundjet ekologjike
mund të jenë,

askush nuk ka mundur
t`ia qëllojë
të vërtetës së beftë,

vera vie
sot në mes të dimrit
e dimri në verë,

mbase janë normale
për vetëdjen e përmbysur!

7.
Shpërthimet atomike
janë një shpërthim i vogël

bombat biologjike
lëshohen mësheftas
në njërin apo tjetrin territor,

nuk merret vesh
se kush e ka dhënë urdhëresën,

pandemia apo globdemia
kështu quhen
vetëm për hirë të gjuhës

e gjuha e parë
mbetet e pa denjë
nga interesi i atij
që është mbi maje të pirgut!

8.
Ky është Zoti
që tani ia ngjallë
tmerrshëm vetvetes
këtë bindje
në konglomerat të gjërave,

si i madhi Zot
ai u duket qenieve

e Zoti qeshet
e qanë
edhe pse është energjia kozmike
e galaktikave,

i duket e çuditshme
kush e ka bërë këtë anomali,

njëri i shet fetë
tjetri armët
një tjetër bushtrat,

i këmbyeri në Zot
çirret nga pirgu i marrisë,

e krijuesi i botës
vetëm shikon
e qanë

se bota është kthyer
në paranoidë!

9.
Po ta hapim
kokën e Sfingsit
nga piramidat e Keopsit

do ta gjëjmë një pusullë
të shkruara prej kohësh
nga dora e Thotit,

e zgjidhen
çështjet e grumbulluara në pirg
zgjidhen rreziqet e globit,

se njeriu
është çështje e madhe
e transforminit!

10.
A e dini ju
ku zgjohet dashuria
për të cilën
mija femra
në këngë pëlciten,

mija kisha e thonë
një lutje të paarritshme,

përderisa njeriu
shkoklon mendjen e tij nga koka
dhe do ta nxjerrë nga kafka,

ai nuk e kupton
zërin e shtjerrur
të lutjeve

derisa ushqehet
me blasfermi
me hipoteka të kota

për të mos e kapur
realen me dorë!

11.
Shpërthimi i botës
nuk është ndonjë problem-

na thotë Zoti i shpallur
në maje të pirgut,

e le të dridhet
të dridhet përsëri
e tërë bota-

cili është ai që duhet të ndalet
përpara krijuesit
të vetëshpallur,

hijet e njerëzve
tretën në hapësirë!

12.
Tani
edhe po të pëlcasë
në mes të kosmosit Zoti,
nuk e marrim vesh
kot së koti

kur çartë e shtjellon
se nëpër çdo pikë të kontinenteve
i ka dërguar
zëdhënësat e tij,

dhe nuk dëshiron
që të sëmuremi
nga viruset tona,

kështu
bota vlon e derdhet
në papësirë-

Atlantida fundoset përsëri!…