Dua të prek ëmbëlsinë e buzëqeshjes tënde
Ta kem në shtrat, në mendimet e natës së vonë.
A e di qe çelsin e lumturisë time,
Pafajësisht i dashur, e mban ti në dorë?!

Me flladin vjeshtor të percjell dashurinë
Më e kthjellët se ujrat e oqeanit të qetë.
Aty, mes mendimesh trazuar me kaltërsinë
Në ujrat e tua fundosem me lehtë.

Mes gërma fjalësh pikturoj dashurinë
Ankth malli nëpër vargje lexoj.
Fshehur mes kujtimesh të pajetuara
Në shtratin e endrrave te tua enderroj.

Ah…të dëgjoje zërin e hijes time
Që dashurinë tënde thërret si e marrë.
Je shumë afër edhe pse larg...
Trëmbem...kam frikë mos të humbas!