E vetme mu desh sonte një gotë verë të pi
Të humbas në mendimet që më ke burgosur ti.

Nën avujt e frymëmarrjes tënde të ngrohtë
Akujt e zemres sime gjak po pikojnë...

Me thumbin e ngulur në plagën e largesisë
Të kerkoj kudo në qiell në hapesirë...

Sa shumë më mungon nuk mund ta kuptosh
Dhe për atë ç'ka ndiej fjalë nuk egzistojnë…

Ti je burim i poezisë së dashurisë...
Mendimi i puthjeve të tua më beri sonte të pi!