Ne agun e nje kohe te ngjyrosur ne plage,
Ku hije te renda perhapnin mallkim,
Drite shpresash ndriqoi ne meste nje vargu,
nga gjaku i trimave liria u ngrit.

Nentorei lavdishem ti qendron ne histori,
Si nena qe ndan dhimbje e gezim me femijet,
nje flamur valevitet mbi malet e Shqiperise,
Deshmitare i betejave dhe i ndritur i te vertetave te thena.

Me shqiponjen krenare qe shikon pertej
Matane kufive ku zemrat rrahin forte,
Ti sjell kujtimet e nje toke te mbuluar me dhe,
ku deshmoret prehen e fjala mbetet Zot.

Oh 28 nentore,ti dite e ngrohtesise,
Ku Isa e Ismaili lirine nenshruan,
Nje komb i tere para flamurit u perkul
E vargje te arta mbi toke mbuluan.

Mbi token e Arberit trimeria ska shuar,
Kushtrimi i Gjergjit ne jehone vazhdon,
Dhe gjaku i tyre qe jeten dhuruan,
Ne damaret tane si lum rrjedh pa mbarim.

Kuvendi i Vlores u ndez si flake,
Fjala e burrave u be uragan,
Nga Kosova,Qamria,qdo zemer qe ra
Nje betim ne ajer "Shqiperi do dalim mi qdo shtengate"

O lavdi e nentorit, ti kurre sje harruar,
Nje shpirte e nje gjak na frymezon gjithmone,
Si flake e pavdekshme qe kurre nuk shuhet
Je toka,je qielli,je liria ne sofren tone.