Ç'paskam gënjyer se kam dashur?
Se pas saj unë isha i çmendur...
Sa urrejtje në veten që kam pasur?
Të them nuk di të dua...sa i trembur!

Unë lexoja duatë e perëndisë,
Ajo më i lexonte poezitë e mia!
Unë flisja me mall për kohë të fëmijërisë,
Ajo me lot fliste për fillet tona të dashurisë.

Unë e adhuroja Dritëroin!
Ajo idoll më kishte mua.
Prapë e gënjej veten unë i gjori,
Them se më shumë e dua.

Unë u merrja erë luleve të kuqe,
Trëndafileve të bardha e pa ngjyrë.
Ajo në qetësi më përshpëriste në buzë,
Më thërriste bukur,të kam jetë a natyrë!

Unë shkruaja për vajzat e Moskës.
Ajo fliste e admironte rreth imazhit tim
Unë flisja për veprat e Jakov Xoxës,
Ajo thoshte i vetëm i imi,poeti im.