S'di pse sot
ndihem e mërzitur,
me zor shtyj kohën,
sillem përreth si e çoroditur.

Dua qe orët t'kalojnë
sa hap e mbyll sytë,
duke shpresuar që e nesërmja
do t'sjelli më shumë dritë.

Mbahem fort në shpresë
me duart shtrënguar,
nesër s'do t'jetë më vranët
e shpirti do t'ndihet i shëruar.