Ankthi i te nesermes se pazakonte
Na flet parreshtur nen tingullin e
Nje kembane te cuditshme
Buzeqeshim si ne cdo fillim
Pa ditur se dyfish lodhemi qe tringellimen e kembanes se pare te
Cdo shtatori ta khejme ne tinguj dhe
Melodi shprese
Eshte ndoshta ky gezimi i permotshem
Qe botes i jep hijeshime e nje zonje
Te re packa se vragat e vojtjeve te
Amktheve te kesisoj dukshem shenjestrojne fytyren e tere ashtin
Gezimi eshte i madh sa e pazakontja
Se venit dot
Cicerimat e dijes do vershojne duke i
thene gjithckaje kujdes, -
Jam une qe enderes i jap krahe ne cdo
realitet