Neteve grindem me veten
Perpelitem ne erresiren e pazakonte
E mes zimnajes fèshkellej melodine
Vrastare te frikes brenda meje
Mè èshte bèrè zakon qe ashtu
Çuditshem te dal e te bredh si maratonomak.
ne pamje,por si nje lepur ne ndjesi te verteta
Fshehur brenda meje gelon pafajsi e qenies
se dobet qe mbytet bindshem nga force e arsyes
E megjithate asgje nuk eshte e pamundur
Ndaj fèshkellime mer formè e vjen bukur
Si nje melodi qe dikur ia vlejti
E te parit njè mision
Misionin retroktiv,te bèrjes se gjèse sè duhur
Te shpalosjes sè modestise e thjeshtesise me te cilen madheshtia vjen tek te tjeret
Por,gjithmone ka nje por
Ajo e cila vret virtytshmerine e tè qenurit xhenuin E nè njè moment sytè shtrember
dyshues e mohues nè tè.njèjtèn kohè
Me veshtrime jo te thella te shembin
modestinè e te ngjallin unin
Ashtu eshtè ajo te cilen e pata gjithmone
prane vetes Rrugetimi me tè si nje motiv ne te cilin here grindesh e here mer force
E here here vrapon ne zymnajen e erret si nje maratonomak