Fatos Arapi
Dhe Te Mendosh Pastaj
Dhe te mendosh pastaj:
Çfare peme e çuditshme qe qenka liria!
Me rrenjet e saj
Ne eshtrat e tua, te ketija e atija.
Mijera…mijera…mijera…
Milione…milione…milione per lirine vdekur,
Nga poli ne pol,
Nga populli ne popull,
Nga shekulli ne shekull.
Njerez, halle, brenga,
Luftera, shprese, kenge.
Te rene…te rene…te rene
E te gjithe rrenje,
Ushqejne lirine.
Lirine.
Njerine.
Çfare peme e çuditshme qe qenka liria!
Me rrenjet e saj
Ne eshtrat e tua, te ketija e atija.
Mijera…mijera…mijera…
Milione…milione…milione per lirine vdekur,
Nga poli ne pol,
Nga populli ne popull,
Nga shekulli ne shekull.
Njerez, halle, brenga,
Luftera, shprese, kenge.
Te rene…te rene…te rene
E te gjithe rrenje,
Ushqejne lirine.
Lirine.
Njerine.
Më shumë nga Fatos Arapi
- Evropiani
- Tungjatjeta, Vetmia Ime
- Nje Tingull Shiu Me Humbi Ne Rruge
- Ata Qe Dashurojne Akoma
- Patjeter
- Te Gjitha Te Duhen
- Mos Me Urre
- Grimca Dritash E Ngjyrash
- Duke Dale Prej Endrres
- U Krodha Ne Ujerat E Jonit
- Te Krijosh Prej Mesjetes
- Eshte Ajo Dashuria
- Kishte Celur Lulja E Ullirit
- Po Qan Mbi Shkembin Reja
- Mbi Supin E Kohes Sime
- Poetet Shpejtojne Perhere Per Diku
Komente 0