>
LETERSISHQIP
Gentian Ademaj

Nate E Erret

Ishte nate, e erret nate
kishte perde erresiren
mu kujtua ndjenja zjarrte
qielli kur ndezi shkrepetiren

rete zeza, kudo triumfonin
gjithe pasion, ata luftonin
njera tjetren rivale kishin
motra jane, armike ishin

yjet e zjarrta, diku te strukura
hena plote, mbetej e humbura
melodia asaj, tingulli i heshtur
mbante emrin, dashuri e vdekur

ulerimat e ujqerve, kudo takoje
ishte nisma, si do te perfundoje
dikush qielliet, i tha te qaje
te mbyllet ne zi, te filloje ne vaje

ishte e shkruar per te dy ne
te perfundonim, te gjalle nen dhe
te ishim te huaj, pa u njohur
viktima te fatit, dashuri e lodhur

smarr shkas, te flas per naten e erret
as dikujte qe ne te ardhmen do na drejtohet te ndjeret
gjithcka ka fillim, te mbaroje e bere ti
me justifikimin te dua, por smund te jem me ty

e dashur sonte mua me duket
sikur dashuria spo merr forme, filloi te krruset
pavarsisht ndjenje, faktit qe te dua
me duhet te te le te lire, te ecesh pa mua