Gëzim Ajgeraj
Viti I Mbrapshtë
Me uratat më të mira e nisëm dhe motin sivjetë
Uruam të mira për të gjithë njerëzit e botës
S`pati borë këtu në Alpe e as akull këmba të të rrëshqet
As janari shkurti e as marsi nuk ia zbardhën tokës
Dimri pak borë mbi bjeshkë apo fare pa të mbi kaloi
Alpet veq sa i damkosi e fare nuk u zbardhuan
Klimë e quditshme me të ngrohtë këtej ra e shkoi
Por gripe të flamosura shum shpeshë na vizituan
Më e tmerrshmja plot ankth na pushtoi në mars
Thonë ka rënë ky corona virusi e u shpall pandemi
Erdhi plotë me terror me ushtar të pa dukshëm e pa shpatë
I hyri globit mes për mes e thonë se bëri kërdi
Njeriun e mbylli në karantinë e se la të dalë përjashta
As pranverës kush nuk ia pa lulet mbi lëndina
Sheshet e qytetet u shkretuan e mbetën të thata
Thonë se globin e ka pushtuar apokalipsa
U mbyllën dhe udhët hyrjet e daljet kufijtë u qelikosën
Ska lëvizje tek njëri tjetri apo kthimi në atdhe
Edhe sikur të vdisje a arkovolin të kenë blombosur
As të të varrosin ku ke lindur mundësi nuk do të ke
Dhe lutet gruaja kësaj katrahure e këtijë tmerri
Zot!, ruajna, të mos vdesim këtu largë në kohë pandemie
Sa vit i mbrapsht për njerëzimin sivjetë na erdhi
As nuk po mundë të kthehemi në atëdhe në vendëlindje
Uruam të mira për të gjithë njerëzit e botës
S`pati borë këtu në Alpe e as akull këmba të të rrëshqet
As janari shkurti e as marsi nuk ia zbardhën tokës
Dimri pak borë mbi bjeshkë apo fare pa të mbi kaloi
Alpet veq sa i damkosi e fare nuk u zbardhuan
Klimë e quditshme me të ngrohtë këtej ra e shkoi
Por gripe të flamosura shum shpeshë na vizituan
Më e tmerrshmja plot ankth na pushtoi në mars
Thonë ka rënë ky corona virusi e u shpall pandemi
Erdhi plotë me terror me ushtar të pa dukshëm e pa shpatë
I hyri globit mes për mes e thonë se bëri kërdi
Njeriun e mbylli në karantinë e se la të dalë përjashta
As pranverës kush nuk ia pa lulet mbi lëndina
Sheshet e qytetet u shkretuan e mbetën të thata
Thonë se globin e ka pushtuar apokalipsa
U mbyllën dhe udhët hyrjet e daljet kufijtë u qelikosën
Ska lëvizje tek njëri tjetri apo kthimi në atdhe
Edhe sikur të vdisje a arkovolin të kenë blombosur
As të të varrosin ku ke lindur mundësi nuk do të ke
Dhe lutet gruaja kësaj katrahure e këtijë tmerri
Zot!, ruajna, të mos vdesim këtu largë në kohë pandemie
Sa vit i mbrapsht për njerëzimin sivjetë na erdhi
As nuk po mundë të kthehemi në atëdhe në vendëlindje
Komente 0