>
LETERSISHQIP
Jeton Kelmendi

Gjithëçka Amulli

Më bëhet se po kthehem
prej vendeve të largëta, rrugëve të gjata
mbase prej këngëve lirike, prej miteve
në realitet

prej kohërave të lashta
po ku po shkoj, se
vendi i ngushtë, nuk e zë
gjithë at të shkuar
gjithë at rrugëtim kohërash

sa herë nisem të vij, vjen këtu
madhështia e jetesës, s’ma zë vogëlsinë e veprimit
herë më tepron esenca
herë nuk më mjafton periferia

në lagjen e përjetimeve
e mundshmja dhe e pamundshmja banojnë
bashkë
të miat, tuat kohë, të askujt
nuk janë kujtimet
që shkojnë e bëhen harrim i egër

krejt
më duket sikur po flas me heshtjen
apo, po hesht me fjalën

kur nata bie mbi pritje,
më shfaqet ëndrra ngjyrë purpurt,
e këto ëndrra janë shenjë e mirë
thonë :
kumti ka me pas kuptim sivjet

Sipas poleve veri-jug,
lindje-perëndim
orientohen ardhjet
rrugëtimit tim në ketë tekst, poezi,
kthjellohet dukshmëria e të kuptuarit
dhe nis praktimin teoria
në ritet e besimit në kohë
këtij besimi i përkas Unë
por m’u desh ta lë vetën në gjysmë
të udhës
të vij deri këtu.
Pragë, Çeki shtator 2016