Parashikoj të kaluarën
sikur
të kisha qenë ylber
kudo kisha rënë
dhe e kisha stolisur me ngjyra
jetën
mbase, edhe dita do më kishte
lakmi
për natën
as që do çaja kokën
thjeshtë të gjithë do më donin

paramendoj diçka tjetër
po sikur
të isha e shkuar
shumë-kush do ishte mburrur
në mua
mbase
ndokush edhe kish me m’sha
por jo
në vetën e pare
unë do të isha kryesisht i
admiruar

paramendoj
sikur
të jem e ardhmja
kushdo mund të më urrente,
asnjëri
secili do e gjente vetën në mua

e çfarë të them
parashikimet, sikur paramendimet
mbetën vetëm ashtu pra
unë jam ky që shihet
nuk parashikohem
bëjë kohë
ç’të duash me të
falë të qoftë.