Hodha dëshirën përpara
dhe me shpresa të mëdha, por edhe dilema
fillova t’i ndërtoj rrugët qe çojnë
te një e nesërme, pas kësaj që po e shohim

fundja, mendoj është e drejtë të mendoj mirë
se një e ardhme, kërkon rrugët, që
çojnë deri atje, ku qielli po e mbulon
njerëzimin me një dritë amorfe

gjëja që më së shumti i besova
por me arsye
të mbërrija vetveten, në at pikën e dëshiruar
m’u përzje me ëndrra,
prej së nisa të ëndërroj, deri në udhëkryqin
ku ndahen bashkimet

e kur desha t’i kap frerët e kohës
të ndalojnë shkuarje e ardhje
filluan ngjarjet që duhej të ndodhin