Merimanga ndërton në një kënd,
pallate që të lënë pa mënd.
Rrjeta të ylberta rrezet,
në të përkundet përkëdhelet.

Në të bien insekte,
në mëngjes apo pasdreke.
Merimanga me intrigë,
i gënjen i ha si shtrigë.

Por një ditë në mëngjes,
kur dielli rrezet i ndez,
viktimë na ra në rrjetë,
një puntore, që i thonë, bletë.

Merimanga : - Ha, ha, ha, mizë kaba,
me ty një muaj do ha.
U lëshua mbi viktimë,
e uritur vetëtimë.

Por bleta nxori gjilpërën,
cak, cak, e mbërtheu të tërën.
Rrjetën intrigë që ndrin,
ja shndëroi në qefin.