Mbrekullia u zhduk, iku bashke me eren,
shkoi atje larg, ku nuk kapet dot.
U fshi bukuria, lulja humbi pranveren,
ne vend te aromes, percjellen lot.

U mbulua qielli me re te zeza,
e festat vijne, te hidhura, te vajshme,
U humb stolia, bosh tryeza...
rreth saj ngrysur, krijesa te pafajshme

dhimbja deperton shpirtin tim,
nga gjoksi del me zjarr ofshame..
Denuar padrejtesisht, i pashpetim,
ca sy drejt qiellit, te kerkojne prane.

Ca lutje te bera me kot kuturu...
drejtohen per ty diku...atje...
perse?perse? perse keshtu...
pergjigje s'ka asnje "perse"