Aq male kishte Gollaku atë ditë!
O zot si i mbante trolli!
Më i larti që ishte,
ai Basri Canolli.

Dhe betimi u ngrit në flamur,
bashkë me thirrjen e kushtrimit,
del dhe shqipja nga flamuri,
i shkon në ndihmë atij trimit.

Shtrohej toka plot me gjethe,
seç po shkundej i tërë mali,
kënga këngës seç i thoshte:
Jepi flutur Canoll djali.

Basri Canolli e dha betimin:
Për Kosovën do të luftoj,
plumbin e fundit do ta harxhoj,
shkjaun e zi gjersa ta largoj.

Krisma, flakë mbuluan Marecin,
dhëmbë për dhëmbë dy ushtri,
loti nënën e mbuloi,
u shtri djali, u shtri.