Lutja E Fukarasë
Lutet shpirti i fukarasë
lutet me shumë dëshpërim,
Zot i madh, ty të lutem:
Më jep dhe mua ushqim!
Të kesh, o Zot mëshirë!
Të kem ditë më të mira!
Të kemi ushqime edhe mbathje!
Si e gjithë njerëzia.
Pse të tjerët, o Zot!
kanë gjëra shumë,
ndërsa unë nga uria
s'mund të bëj as gjumë.
Zbute shpirtin e njerëzimit
t’i japë jetë fukarasë,
kush gëzon zemrën e tij,
t’i bësh vend në parajsë!
Vjen dhe dimri, Zoti i madh!
me borë, acar e fërfëllizë,
mua lutja më ngrin në gojë,
pse s’kam të drejtë që të rrojë.
lutet me shumë dëshpërim,
Zot i madh, ty të lutem:
Më jep dhe mua ushqim!
Të kesh, o Zot mëshirë!
Të kem ditë më të mira!
Të kemi ushqime edhe mbathje!
Si e gjithë njerëzia.
Pse të tjerët, o Zot!
kanë gjëra shumë,
ndërsa unë nga uria
s'mund të bëj as gjumë.
Zbute shpirtin e njerëzimit
t’i japë jetë fukarasë,
kush gëzon zemrën e tij,
t’i bësh vend në parajsë!
Vjen dhe dimri, Zoti i madh!
me borë, acar e fërfëllizë,
mua lutja më ngrin në gojë,
pse s’kam të drejtë që të rrojë.
Më shumë nga Makfire Canolli
- Lot Prej Dheut
- Vajzat Shqiptare
- Abetare Për Lirinë
- Refreni I Tankut
- Sofër Me Plumba E Shtruar
- Nuse Shqip Në Mollën E Kuqe
- Mësuesi I Parë I Abetares
- A Mund Të Flasim Kuq E Zi?
- Abetarja, Floriri Me Yje
- Nuk Janë Vargje, Por Akullore
- Nëpër Shqipëri
- Jam Jugu I Shqiperis
- Mos Ma Vrit Ardhmërinë!
- Si E Bëra Shqipërinë Time
- Kushtrimi I Lirisë
- Dhembje Pa Thinja
Komente 0