Urime, Kosovë!
Mëvetësinë e gjakut tënd gëzoje!
E kuqja uronte me valët e flamurëve të botës.
Nën hijen e luleve,
përkundur nga tanku i paqes aty.
U ndal pak e frymë thellë Isa mori,
si t’i çahej atë ditë po i bëhej krahërori,
kur nëpër gajtana të tirqve
ngjyra ezezë po nxinte,
si vetëtima që zbret në tokë prej mali,
përçuar nëpërr një shufër metali.
Ashtu si përçuan vargjet e mia,
Gjysmën me Isa, gjysmëm me Boletin,
kur mbi dy gjysmat
shqiponja me flatra rri përpjetë,
shkruan me pendë në qiell
datën e nëntorit të vërtetë.
E kuqja uronte me valët e flamurëve të botës.
Nën hijen e luleve,
përkundur nga tanku i paqes aty.
U ndal pak e frymë thellë Isa mori,
si t’i çahej atë ditë po i bëhej krahërori,
kur nëpër gajtana të tirqve
ngjyra ezezë po nxinte,
si vetëtima që zbret në tokë prej mali,
përçuar nëpërr një shufër metali.
Ashtu si përçuan vargjet e mia,
Gjysmën me Isa, gjysmëm me Boletin,
kur mbi dy gjysmat
shqiponja me flatra rri përpjetë,
shkruan me pendë në qiell
datën e nëntorit të vërtetë.
Më shumë nga Makfire Canolli
- A Mund Të Flasim Kuq E Zi?
- Nëpër Shqipëri
- Mësuesi I Parë I Abetares
- Si E Bëra Shqipërinë Time
- Jam Jugu I Shqiperis
- Mos Ma Vrit Ardhmërinë!
- Kushtrimi I Lirisë
- Abetarja, Floriri Me Yje
- Vajzat Shqiptare
- Ekzod
- Lot Prej Dheut
- Abetare Për Lirinë
- Dhembje Pa Thinja
- Flutur Në Flamur
- Mëshirë Për Fëmijët!
- Nuk Janë Vargje, Por Akullore
Komente 1