Pas shumë vitesh mërguar u këtheva prap aty tek e ëmbëla shtëpia ime,
E brënda saj gjeta mbyllur me qindra kujtime.

Muret e saj i gjeta mbushur plot me myshk,
E kyçin e derës mbuluar me ndryshk.

Mu kujtua kur ika atëhere nga shtëpia ime,
E me vehte mora vetëm një torbë me kutjtime,

Tani shumë gjera këtu paskan ndryshuar,
Oborin që luaja dikur bari e paska mbuluar.

E nisa avash ta sodis oborin tim,
Ç'do gur i vogel mbart nga një kujtim.

E si e sodita ç'do cep të shtëpise time,
prap kur ika mora vetëm torbën me kujtime.