Marjol Ago
Shtepia E Emigrantit
Pas shumë vitesh mërguar u këtheva prap aty tek e ëmbëla shtëpia ime,
E brënda saj gjeta mbyllur me qindra kujtime.
Muret e saj i gjeta mbushur plot me myshk,
E kyçin e derës mbuluar me ndryshk.
Mu kujtua kur ika atëhere nga shtëpia ime,
E me vehte mora vetëm një torbë me kutjtime,
Tani shumë gjera këtu paskan ndryshuar,
Oborin që luaja dikur bari e paska mbuluar.
E nisa avash ta sodis oborin tim,
Ç'do gur i vogel mbart nga një kujtim.
E si e sodita ç'do cep të shtëpise time,
prap kur ika mora vetëm torbën me kujtime.
E brënda saj gjeta mbyllur me qindra kujtime.
Muret e saj i gjeta mbushur plot me myshk,
E kyçin e derës mbuluar me ndryshk.
Mu kujtua kur ika atëhere nga shtëpia ime,
E me vehte mora vetëm një torbë me kutjtime,
Tani shumë gjera këtu paskan ndryshuar,
Oborin që luaja dikur bari e paska mbuluar.
E nisa avash ta sodis oborin tim,
Ç'do gur i vogel mbart nga një kujtim.
E si e sodita ç'do cep të shtëpise time,
prap kur ika mora vetëm torbën me kujtime.
Shtator 2021
Komente 0