1. Zogu i zemrës

Sa afër të kam,
Sa afër më ke
Vetëm ti kur këndon
Më duket se zemrën time
Me gozhdë e shpon.

Mos dil nga unë
Se nuk të lëshoj
Do të të mbaj në brendi
Jo sot e nesër,
Por deri në përjetësi.

2. Zogu i zaiftë

I bardhë e i zi
Zog i fatit tonë.
Me shekuj,
Mbi flatrat e tua,
Fatin e njerëzimit e bartë
E kurrë
Një fjalë të ëmbël
Zeusi nuk ta tha
Po mirë ia bërë atij fatthiu
Kur nga lashtësia erdhe te ne
Dhe atë dreq vepruesi
Antinjerëzor
Vetëm në mite e le.

3. Zogu i lirisë

Këngën e përjetshme
E këndon.

Atë këngë
Që secili dëshiron ta këndojë
Por askush deri në fund
Nuk mund t’i shkojë.

4. Zogu i plastikës

Me shekuj hesht
Dhe ende asnjë melodi
Të këngës tënde nuk e dëgjuam.

Vetëm Zeusi
Ty ta ka lakmi
Se edhe ai dëshiron
Të mbetet i pavdekshëm
Sikurse ti
Atëherë dhe tani.

5. Zogu i zi

Asnjë çast
Nuk e ndal fluturimin
Mbi mjegullnajën
E jetës sonë njerëzore.

Ai kurrë nuk ndalet,
Vetëm fluturon
Dhe trishtueshëm këndon,
Por asnjë këngë të tij
Kurrë kush nuk e mëson.