Deti dhe dashuria djep për dallgë
Deti dhe dashuria krip dhe mjaltë
Deti im që adhuron qiellin e diellin
Më është pasqyrë e shpirtit tim
Çdo ditë më shëndërrohet në sot
Në pritje si atë natë n’hënë të zbrastë
Aty në barkën e ekzilit nga antika e sot
Në shoqëri kisha ullinjtë e pallazgisë
Askush deri sot nuk i pyeti për historinë
Deti im
Sa kam dëshirë të ballafaqohem me dallgët
Përballë vreshtave n’aromë të hardhisë Ilire
Ah! Djep i ëndrrave më janë valtë tua
N’infinitf kjo pamje deri në gjinjtë tu
Që më pushon dora si syri n’re të bardha
Sa të dua në zallin përmbushur me zafire
Me shkëlqim perlash si diamanti i zemrës sate
Nuk ka ngjyrë as nuk ka penë që ta përshkruaj
Jo veq bukurinë e syve tu, po as flokun vërdallë
Të kujtohet kur të shkrova n’gazetën e ndaluar
Poemën e dashurisë :
Floku yt ujëvarë lumi deri n’vithe, ti je deti im
Më thanë nuk është kohë për dashuri nëse do të bëhesh poet
Po unë e zgjodha detin dhe dashurinë për shkrime