Sytë e mi dhembje pikojnë,
pranë varrit kërkoj
një dritarëz të vogël,
edhe njëherë,
vetëm njëherë të shikoj, nënë
e ta shëroj të mjerën zemër.

Me siguri për ty nuk do të jetë e lehtë
të më shohësh mua
lotët duke më rrjedhë,
po qysh ti ndal unë lotët, dhembjen,
si ta ndal dhembjen,
kur i kujtoj mundimet e rritës sime?!

Qyshkur i mbylle sytë unë qaj përditë
trembshëm zgjohem, jam i paqetë,
duke të kërkuar ty- dashuri e vërtetë –

A thua paska dashuri që të shëron zemrën,
pos asaj të nënës?!
E sytë e mi dhembje pikojnë…