Pertej ne horizontin e larget
Atje ku syte nuk deportojne ne pafundesi
Japin grahmat e fundit endrrat e mia
Tamam si nje i plagosur ne agoni.

I lodhur nga kujtimi i kaluar
Me shfaqet i mjegulluar imazhi yt
Me duket se gjithcka mes nesh u shua
E vetmja shprese e imja u venit.

Mundohem me kot endrren ta rishfaq
I lodhur eshte ky shpirt nen hijen e vetmise
Shtegeton i pervuajtur pasion i zjarrte
I harruar nga koha si mit i lashtesise.