Imazh Pa Kornizë
U kthye një me dritën
vështrimit të syve,
imazhit fërgëllues prej ëndrre…
E dora e prushtë
mbi fletën e bardhë
u ngut ta rrëzonte…
Ia ndjeu ankthin frymës,
stuhisë së mendimeve,
e s’guxoi emrin t’ia thoshte…
Përmbytej shkumës së bardhë
oqeanit të thellë,
të imazhit pa korrnizë,
që brenda zhurmonte…
Mbi konture,
përvijuar hije qerpikësh,
Zotin luti, akrepat t’i ndalonte…
Shushurima e ëmbël e imazhit pa korrnizë
boshin e kohës kafshonte…
vështrimit të syve,
imazhit fërgëllues prej ëndrre…
E dora e prushtë
mbi fletën e bardhë
u ngut ta rrëzonte…
Ia ndjeu ankthin frymës,
stuhisë së mendimeve,
e s’guxoi emrin t’ia thoshte…
Përmbytej shkumës së bardhë
oqeanit të thellë,
të imazhit pa korrnizë,
që brenda zhurmonte…
Mbi konture,
përvijuar hije qerpikësh,
Zotin luti, akrepat t’i ndalonte…
Shushurima e ëmbël e imazhit pa korrnizë
boshin e kohës kafshonte…