Nder pyjet e lugina dita sapo ka mbaruar!
Shkelqimi saj erdhi dhe iku mbi male shaluar,
Kane heshtur luginat nuk gumezhijne malet,
Edhe lumi hesht i lodhur, ka pushuar valet.

Erresire kudo, cdo gje ne terr ka mbetur,
Me kot mundohet heneza me driten e mekur,
Sa nete te tilla, erdhen dhe iken qe kur femije,
Qendroja me friken dhe shpresen strukur ne gji.

Nate vetem nate, asgje perreth nuk pipetin,
Cdo gje dhe horizonti nga terri po nxin,
Po ja dita nise te zbardh dhe gjithcka nis e ndrin,
Nga rrezet e diellit qe derdhen mbi kodrine.