Ti je stina ku ditët qeshin,
netët vrapojne drejt yjësisë…
Ti je EMRI që e duan njerëzit,
shpresa e vetme e lumturisë…

Ti je vështrimi i së ardhmes,
ngrohtësia që sjell vetëm fat…
Ti je ëndrra e vetme e paqes,
je dëshira për të jetuar gjatë…

Egziston si një ëngjëll i qeshur,
të më përqafosh si të isha foshnjë…
Ndaj dhe zoti pa ty do të kish “vdekur”,
të heq kapelen e të thërret Zonjë…

Ti je një stine ku stinët humbasin,
kthehen thjesht në emra e nocione…
Ti je zemra ku të gjithë trokasim,
Ti je kuptimi e kësaj bote…..!