Tyran Prizren Spahiu
Më Frikëson Heshtja
Dimër vonë ngricat trokasinë
Zymtësia e qëndisur në bregdet
Ulur në skaj të shtratit
Frika e heshtjes mu vërsul.
Brendësia e trupit kjan
Lotët në shpirtin tim vuajnë
Mundimi i të vjellurit gufon
Krusur frikësuar për ndihmë rrënkon.
Thua se
Shoh figurën në terrin e imagjinatës
Ofrohet më shikjon qetë
Ç’ ’ndodhë në trurin tim të gjorë
Është hiena apo fantazma mizore.
Dera hapet rrapëllima më mbërthen
Bërtas me zë të lartë frika shpërthen
O ju të panjohurë në vatrën time
Ju lutem jam virgjëresh në parajsë.
Vallë..ndëgjoni fjalët e vajzës së vetmuar
Largë nga prindërit shkuan në botën e amshuar
Ju përgjërohem përkulem o ju njerëz të mirë
Mos më sakatosni trupin e dëlirë.
Le të ndëgjojnë qiejt malet të gjëmojnë
Dielli të dridhet yjet të notojnë
Dera ime ofron miqësi dhe bujari
O ju të pabesë endacak të natës shtazari.
Papritmas qetësia më përqafoi
Pikët e rrezeve më shoqëruan
Stuhia vajti larg në stepe
Imagjinata e natës mposhti heshtjen …
Zymtësia e qëndisur në bregdet
Ulur në skaj të shtratit
Frika e heshtjes mu vërsul.
Brendësia e trupit kjan
Lotët në shpirtin tim vuajnë
Mundimi i të vjellurit gufon
Krusur frikësuar për ndihmë rrënkon.
Thua se
Shoh figurën në terrin e imagjinatës
Ofrohet më shikjon qetë
Ç’ ’ndodhë në trurin tim të gjorë
Është hiena apo fantazma mizore.
Dera hapet rrapëllima më mbërthen
Bërtas me zë të lartë frika shpërthen
O ju të panjohurë në vatrën time
Ju lutem jam virgjëresh në parajsë.
Vallë..ndëgjoni fjalët e vajzës së vetmuar
Largë nga prindërit shkuan në botën e amshuar
Ju përgjërohem përkulem o ju njerëz të mirë
Mos më sakatosni trupin e dëlirë.
Le të ndëgjojnë qiejt malet të gjëmojnë
Dielli të dridhet yjet të notojnë
Dera ime ofron miqësi dhe bujari
O ju të pabesë endacak të natës shtazari.
Papritmas qetësia më përqafoi
Pikët e rrezeve më shoqëruan
Stuhia vajti larg në stepe
Imagjinata e natës mposhti heshtjen …
Komente 0