>
LETERSISHQIP
Tyran Prizren Spahiu

Primitiv

Ngrit zërin i padijshmi
Djersët i shkojnë rrëke
Sytë kërkojnë ndihmë
Fjalët e shterur i mungojnë
Hedh shikjimin në fletore
Shkronjat e alfabetit vallëzojnë.

Pengon kravata këmisha vuan
Pse më sole në këtë marrëzi
Nën tavolinë i zbath këpucat
Aroma e parfumosur kundërmon në studio.

Në copëza të vogla shpërthen fokusi
Ajrin e rëndë e padit
Fiken dritat mbërthen ligështësia
Frymëmarrja lundëron mes shkëmbinjëve.

Hapen dyert nata kërkon shpëtim
Ajri i rënduar si erupcion vullkani
Derdhet në virgjërinë e natyrës
Poshtë ujëvares në thellësitë bë nëntokësore.

Lartë qeniet me ndjenja të ngrira
Vazhdojnë lojën e injorancës
Kthyer në errësirën e skamjes
Shfryhen shekujt në ballkanin primitiv.
vargje poetike VI